maandag 29 september 2008

Estômago



Waar : Chassé Cinema - Breda
Wanneer : 23 september 2008
Waardering :


Als de onnozele hoofdpersoon Raimundo Nanuto (João Miguel) uit het verhaal vanaf het platteland aankomt in de stad, heeft hij alleen de kleren die hij draagt. Omdat de honger toch begint te knagen gaat hij stapt hij de eettent van Zulmiro (Zeca Cenovicz) binnen. Als dan blijkt dat hij zijn consumpties niet kan betalen, laat Zulmiro Raimundo kost en inwoning verdienen door hem aan het werk te zetten. Langzamerhand blijkt dat Raimundo een gave heeft. Hij kan koken! De verlopen eettent krijgt weer klanten en het duurt niet lang voordat hij opvalt bij Iria, de prostituee die van eten houdt maar niet kan koken en Giovanni, de eigenaar van restaurant Boccaccio. Iria vindt het eten zo lekker dat ze een soort van relatie met Raimundo begint. Zij krijgt eten, hij krijgt sex.
Ondertussen krijgt Raimundo van Giovanni een baantje in diens restaurant aangeboden en leert zo de geheimen van de kookkunst.
Tussen de diverse scènes door maken we een sprong in de tijd (ongeveer 1 jaar vooruit) en zien Raimundo in de gevangenis, waar hij in een cel met meerdere gevangenen terecht komt. In de cel heerst een strikte hiërachie, maar door zijn kookkunsten weet hij zich op te werken naar de top.

Het heen en weer flitsen tussen heden en verleden is soms wat vervelend, maar het geeft een mooi beeld van hoe Raimundo in de gevangenis is terecht gekomen en hoe hij zich daar opwerkt binnen de groep gevangenen.

Een smakelijke Braziliaanse film in de ruimste zin van het woord.
Vanwege het feit dat het een drama/thriller is, en dus niet ieders cup-of-tea, drie sterren.

donderdag 25 september 2008

Bienvenue chez les Ch'tis



Waar : Chassé Cinema - Breda
Wanneer : 19 september 2008
Waardering :


Zoals bekend is, zijn de Fransen een chauvinistisch volkje en het is dan ook niet verwonderlijk dat een franse film in eigen land zoveel bekijks trekt. Sterker nog: sinds Bronzés 3 gingen er in de openingsweek van een film niet zoveel Fransen naar de bioscoop.
Reden temeer dus om zelf eens te gaan kijken waarom men zo enthousiast is over deze rolprent.

Het verhaal begint met een postbeambte Philippe (Kad Merad) in het zuiden van Frankrijk die op een vacature aast aan de zuidkust. Het ergste is dat zijn vrouw (Zoé Félix) er al helemaal klaar voor is om te vertrekken. Dan komt er echter een kink in de kabel. De vrijgekomen vacature wordt waarschijnlijk aan een minder-valide kandidaat gegund. Om toch zijn vrouw haar zin te kunnen geven doet Philippe zich voor als invalide, maar hij valt door de mand.
Om te voorkomen dat hij op straat komt te staan, accepteert hij een betrekking in Bergues, in het noorden van het land. Er wordt beweerd dat het daar echter altijd koud is en dat de bevolking op zijn zachtst gezegd achterlijk is. Om dat het maar voor 2 jaar is, besluit Philippe toch te gaan.
In het begin loopt alles stroef, maar na verloop van tijd wint hij de harten van de bevolking en ook hij gaat hen waarderen. Het bevalt hem zelfs zo goed dat hij eigenlijk in het weekend niet terug naar huis wil. Thuis doet hij voorkomen alsof het in het noorden de hel op aarde is.
Als zijn vrouw dan toch er op staat een keer met hem mee te gaan, moet hij met behulp van de bevolking haar proberen voor de gek te houden.

Deze komedie is een mix van Franse vooroordelen vermengt met een snufje Woody Allen en Louis de Funès.
Echt een aanrader en daarom 4 van de 5 sterren.

woensdag 24 september 2008

Peer's log wordt Film- en TV-log

Het is al weer een tijdje geleden dat ik hier wat op mijn weblog heb weggezet. Reden van de lange afwezigheid was eigenlijk het gebrek aan tijd, zin en inspiratie. Maar toch gaat het dan naar een tijdje weer knagen.
Stiekem houd ik natuurlijk andere weblogs wel in de gaten. Het viel me op dat meerdere webloggers te kampen hebben met het gebrek aan inspiratie en sommige zijn zelfs (tijdelijk) gestopt.
Om nu toch weer niet gelijk in een dagelijkse weblog te verzanden, heb ik besloten om hier vanaf nu mijn mening te geven over de films (en later TV-programma's) die ik heb gezien. Dus niet elke dag, maar toch wel regelmatig.
Aan de ene kant is het voor mij handig om zo bij te houden wat ik gezien heb en aan de andere kant kan ik misschien anderen interesseren in wat ik gezien heb.
Morgen kunnen jullie in ieder geval een verslag(je) van mijn hand verwachten van de film "Bienvenue chez les Ch'tis".